Wielki Piątek jest pamiątką męczeńskiej śmierci naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa za moje grzechy i grzechy całego świata. Dlatego ewangelicy jako wyznawcy „teologii krzyża” („theologia crucis”), uważają ten dzień jako jedno z największych świat chrześcijańskich równe Wielkanocy. Gromadzimy się na nabożeństwach dopołudnia i wieczorem aby dziękować naszemu Panu za Jego wielką ofiarę złożoną za nas i dla nas. Tradycją wielu wieków było w Kościele Ewangelickim podobnie jak w Wielki Czwartek, przystąpienie do Stołu Pańskiego.
Porządek nabożeństwa znajduje się w śpiewniku SE – 965 – 5. W liturgii wielkopiątkowej po kazaniu a przed spowiedzią następują tzw. „Improperia” [SE 372], a więc skargi Boga na lud i błagalny i przepraszający śpiew ludu: „Święty Boże, Święty Mocny…”
