Wielka Sobota w naszym Kościele Ewangelickim w Polsce nielicznie jest obchodzona, a jest to dzień ciszy, wspomnienia zstąpienia Pana do „piekieł”, do krainy umarłych, gdzie Jezus zwiastował duchom umarłych radosną wieść, prawdziwą Ewangelię o życiu i zmartwychwstaniu (por. 1 P 3,18-22).
Natomiast w wielu Kościołach luterańskich na całym świecie obchodzi się NOC PASCHALNĄ, a więc uroczystą liturgią z obrzędem zapalania świec i świecy wielkanocnej (chrzestnej) zwanej paschałem, ze wspomnieniem Chrztu Świętego i potwierdzeniem przymierza Chrztu Świętego, a następnie kończy się sprawowaniem Eucharystii, do której wszyscy przystępują. W pierwotnym Kościele w tę noc odbywał się chrzest katechumenów. Do chrztu katechumen zakładał białą tunikę zwaną „alba:” (tzn. biała), które nosili przez całą oktawę, a więc do Niedzieli Białej, na znak wielkiej radości, że przeszli z śmierci do życia. Stąd biała tunika – alba stała się szatą każdego chrześcijanina, którą może nosić w kościele każdy chrześcijanin (nie tylko katechumen i konfirmant). Także duchowni przywdziewali tę szatę, a oznakę pełnionego urzędu Kościoła była stuła w kolorze liturgicznym. Ten strój poza Kościołami Niemiec i powstałymi z ich misji, nosili i noszą luteranie całego świata. Przed 12 laty Synod naszego Kościoła w Polsce w swej X kadencji na jego 4 sesji w roku 1999 w Pragmatyce Służbowej w VI rozdziale par. 194 dopuścił albę bez stuły dla studentów teologii oraz z kolorową stułą dla biskupów, prezbiterów (księży) i diakonów.
