Wieczorem gromadzą się chrześcijanie w swoich katedrach, kościołach i kaplicach, aby wspominać ostatnią Wieczerzę Pana Jezusa, ustanowienie Sakramentu Wieczerzy Pańskiej (Sakramentu Ołtarza, Eucharystii, Komunii Świętej), aby świętować razem z Panem szczególny wyraz Jego prawdziwej obecności i bliskości nas w Jego ciele i Jego krwi wśród wierzących w chlebie i winie, z chlebem i winem, oraz pod postaciami chleba i wina. Dlatego wieczór wielkoczwartkowy jest wielkim świętem dla ludzi wierzących, wieczór ciszy i wieczór wdzięczności dla Pana za jego wielką ofiarę, której pamiątkę zostawił nam w Sakramencie Ołtarza i polecił obchodzić ten szczególny wyraz Jego obecności wśród nas aż do Jego powtórnego przyjścia. Mimo smutku Wielkiego Tygodnia, ten dzień jest jednak dniem wielkiej wdzięczności, a tym samym i radości. Dlatego kolor liturgiczny jest biały, a w liturgii podczas bicia dzwonów śpiewamy hymn radości: „Chwała Bogu na wysokościach” i „Na wysokościach Bogu cześć…” Po tym hymnie dzwony milką do wieczora Wielkiej Soboty, a więc do rezurekcji lub jutrzni wielkanocnej.
